"Kulturowe i społeczne uwarunkowania komunikacji"

Mirosław Zabierowski

1. Komunikacja, psychologia, język

1.1. Znak jako środek komunikacji

Komunikacją ludzie się pasjonują jak kosmologią, ponieważ porozumiewanie się między ludźmi ma wiele pociągających tajemnic. I tak socjolog Jerzy Dudała w książce „Fani-chuligani” drąży temat kibicowania, którego formy są różne, różnice form są m.in. wykładnią komunikatu wysyłanego przez grupę do innej grupy i są trudne do zrozumienia. Socjolog patrzy na Gród Kraka z przyjaźnią. Podkreśla różnicę między Krakowem a Wrocławiem. W Krakowie kibicom „głowy latają w kółko”, także we Wrocławiu. „Nie rozumieliśmy również, gdy krakusy mówiły, że we Wrocławiu czują się lepiej niż w swoim mieście. Dla nas, wrocławian, jak ktoś się nażłopie i prześpi na ławce w barwach Śląska, to w najgorszym wypadku wyląduje w izbie wytrzeźwień. No, bo co gorszego może się stać pijanemu gościowi, który w szaliku przyśnie na ławce w parku? Teraz już wiem, że może. Właśnie w Krakowie. Zrozumiałem to. Podobnie pojąłem różnicę w zaliczaniu meczów wyjazdowych. Gdy my wracamy do Wrocławia, to mijając Opole czy Leszno, czujemy się jak u siebie w domu. Tymczasem dla kibica Wisły, a Cracovii pewnie też, wyjazd się kończy dopiero w chwili, gdy zamyka za sobą drzwi /.../ tego nie pojmiesz nigdy. A i moje zrozumienie jest mało dogłębne”[1].

"Kulturowe i społeczne uwarunkowania komunikacji"

Mirosław Zabierowski

10.Logika jako podstawowe narzędzie komunikacji międzyosobowej

10.1. Podsumowanie rozważań o komunikacji

Relacje między ludźmi bazują na komunikacji międzyosobowej. Jest to stwierdzenia banalne, ale staje się mniej banalne, jeśli się weźmie pod uwagę, że:

1) oddziaływanie mass mediów jest ideologiczne i komercyjne;

2) mass media apelują do strony instynktownej, do tych zwierzęcych stron, które są powiązane z tzw. mową ciała, chemią uczuć, instynktem, czyli z komunikacją niewerbalną;

"Kulturowe i społeczne uwarunkowania komunikacji"

Mirosław Zabierowski

6. Warunki komunikowania się

6.1. Warunki skutecznej komunikacji

Akt komunikowania musi spełniać warunki, jakie stawia konstruowanie informacji, przekazywanie jej. Niekoniecznie rozmowa musi od razu toczyć się w języku zrozumiałym dla obu stron, ponieważ wtedy dialog zamienia się często w coś trywialnego. Nawet zasób słów może być tak różny, że akt komunikowania nie jest do końca zrozumiały. W trakcie komunikacji może powstać „szmerek” głębszej wizji, który daje znać po latach.

Fragment książki:

Anatolij Golicyn - "Nowe kłamstwa w miejsce starych komunistyczna strategia podstępu i dezinformacji"

Wzorce Dezinformacji:

„Słabość i Ewolucja”

Można wyróżnić trzy wzorce strategicznej dezinformacji stosowane

przez komunistów: wzorzec dla okresu, w którym realizowane

są cele konkretnej dalekosiężnej doktryny politycznej,

wzorzec na czas kryzysu reżimu komunistycznego lub jego polityki

i wreszcie wzorzec na okres przejściowy.